DEAFestival 2019 λοιπόν… τι να πει κανείς γι αυτή την εκδήλωση! Περάσαμε δύο μέρες εκπληκτικές, γεμάτες έμπνευση και νόημα!
Ακούσαμε υπέροχες ομιλίες, είδαμε μαγευτικές παραστάσεις και συγκινητικές ταινίες, χορέψαμε σε μαγευτικούς ρυθμούς, κάναμε πάρα πολλές καινούργιες γνωριμίες…!
Ας μιλήσουμε για το χώρο:
Το φεστιβαλ ήταν τοποθετημένο στον μεγάλο χώρο έξω από το Νέο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, ένα μέρος με άπλα για να στηθούν με άνεση όλα τα περίπτερα και οι εκδηλώσεις. Ένα μέρος υπέροχο για να παίζουν τα παιδιά και να συζητούν με άνεση οι μεγάλοι. Ένα μέρος όμως και με πολλά σκαλοπάτια… Τόσα ώστε αν και υπαρχει άπλετος χώρος, κανένα αμαξίδιο δεν μπορούσε να φτάσει στον ισόγειο κεντρικό χώρο ή στην αίθουσα των ομιλιών…! Για άλλη μια φορά ο αστικός σχεδιασμός έκανε το θαύμα του…! Εμείς όμως δεν πτοηθήκαμε καθώς ο Γουίλερ, έχοντας επισκευάσει πια το εξελιγμένο αμαξίδιο του, κατέβηκε με χάρη για να γίνει μαζί με την Ντόνα μέρος της εκδήλωσης!
Εμείς πού ήμασταν;
Όσοι παραβρέθηκαν στον χώρο της εκδήλωσης μας βρήκαν ανάμεσα στα υπόλοιπα περίπτερα (εκείνα τα λευκά σπιτάκια ντε). Ελλείψει …βοηθητικού προσωπικού, όλο το διήμερο δεν το κουνήσαμε ρούπι…! Όχι ότι δυσκολευτήκαμε πολύ, καθώς είχαμε υπέροχη παρέα, αλλά και μια πληθώρα εκδηλώσεων να μας κρατούν απασχολημένους!
Στον πάγκο μας εκτός από το σύνηθες υλικό μας, ο επισκέπτης είχε την ευκαιρία να ξεφυλλίσει και τα μικρά αλλά εξαιρετικά βιβλιαράκια της πρωτότυπης σειράς «Πες το με Κόμικς!». Με ιστορίες γραμμένες από μαθητές και σχεδιασμένες από επαγγελματίες σκιτσογράφους, θα αναρωτιέστε για ποιον λόγο να τα έχουμε μαζί μας… Μα, γιατί είναι ένα από τα ελάχιστα ελληνικά κόμικς που μιλούν ξεκάθαρα για την αναπηρία! Και όχι μόνο, γιατί οι συντελεστές φροντισαν να θίξουν και άλλα πολύ σημαντικά θέματα του σήμερα, όπως τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τα Δικαιώματα του Παιδιού, την Ξενοφοβία και το Ρατσισμό, αλλά και τον Σχολικό Εκφοβισμό. Ήταν κάτι παραπάνω από χαρά μας που αναλύσαμε το εξαιρετικό αυτό project στα πλαίσια του φεστιβαλ, και ευχαριστούμε την AddArt για το υλικό και τις ιδέες που μας έδωσε. Για περισσότερες πληροφορίες, μη διστάσετε να επισκεφτείτε τον σχετικό ιστότοπο!
Η δική μας μικρή συνεισφορά:
Και μιας και μιλήσαμε για παρουσίαση…είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να συνεισφέρουμε και εμείς το λιθαράκι μας! Έτσι, πέρα από τον συνήθη πάγκο με το υλικό μας, εκμεταλλευτήκαμε την περίσταση για να κάνουμε μια ιδαίτερη παρουσίαση… Ο τίτλος ήταν «Η Αναπηρία στην 9η Τέχνη» και αναφερθήκαμε στα Κόμικς στην Ελλάδα και τον κόσμο και το πώς παρουσιάζουν την αναπηρία γενικά, αλλά και την βαρηκοϊα/κώφωση και την νοηματική ως γλώσσα! Και είχε πολύ ενδιαφέρον, γιατί επρόκειτο για μια ομιλία στην οποία η πληροφορία μεταδιδόταν ταυτόχρονα με τέσσερις τρόπους! Ελληνική (προφορική), ελληνική νοηματική, διεθνής νοηματική και ελληνική (ως κείμενο) ήταν οι τέσσερις οδοί που καθιστούσαν τόσο την ομιλία μας όσο και όλες τις υπόλοιπες προσβάσιμες σε μια μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων απο το συνηθισμένο…! Περισσότερες λεπτομέρειες, καθώς και ενδεικτικές εικόνες από την παρουσίαση μπορείτε να δείτε ακριβώς από κάτω:
Μια κατακλείδα…
Κλείνοντας πια την ανασκόπηση μας από το ξεχωριστό αυτό φεστιβάλ, δεν μπορούμε να μη σταθούμε σε όλους εκείνους τους υπέροχους ανθρώπους που (ξανα)συναντήσαμε. Γιατί δεν ήταν απλά μια εκδήλωση της Ελληνικής Κοινότητας των Κωφών. Ήταν κάτι πολύ παραπάνω, αν κρίνουμε από την ποικιλομορφία των ανθρώπων γύρω μας εκεί. Οι περισσότεροι ήταν Κ(κ)ωφοί που μιλούσαν κατά βαση την ελληνική νοηματική γλώσσα. Άλλοι, βαρήκοοι. Μερικοί φορούσαν καποιο ακουστικό βαρηκοϊας ή ενα κοχλιακό εμφύτευμα, και άλλοι απολύτως τίποτα. Η ομορφιά βρόσκεται στους διαφορετικούς τρόπους αντίληψης του κόσμου γύρω μας!
Κάποιοι από όλους αυτούς που προαναφέραμε, ήταν και διερμηνείς της διεθνούς νοηματικής! Μάλιστα, καλά διαβάσατε: στο φεστιβάλ ήταν και εκπρόσωποι της παγκόσμιας κοινότητας Κωφών, οι οποίοι χρειάζονταν κι εκείνοι μια διερμηνεία σε πιο οικεία νοηματική. Πριν αναρωτηθείτε το πως, θυμηθείτε την εικόνα πιο πάνω…! Για τους ακούοντες δε, που έχουν μικρότερη η καθόλου επαφή με την οποιαδήποτε νοηματική, δεν ήταν λίγοι οι εθελοντές που αναλαμβαναν να κάνουν διερμηνεία. Τέλος, πολλές φορές και οι ίδιοι οι (Κ)κωφοί και βαρήκοοι, αν έκριναν πως ήταν ανάγκη και μπορούσαν, μιλούσαν και προφορικά ελληνικά… με το δικό τους τρόπο πάντα!
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που εκδηλώσεις σαν και αυτή ανοίγουν πόρτες και ρίχνουν τοίχους! Γιατί, παρότι συχνά διαφέρουμε παρα πολύ μεταξύ μας, είμαστε όλοι άνθρωποι κατά βάθος, και με ανθρώπους είναι που επιζητούμε την επαφή…!
Η ώρα των ευχαριστιών:
Θα θέλαμε εδώ να πούμε ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους διοργανωτές της εκδήλωσης που μας έδωσαν την ευκαιρία να είμαστε μαζί τους αυτό το μαγευτικό διήμερο! Ευχαριστούμε επίσης και όλους τους εθελοντές που μας βοήθησαν σε ότι χρειαστήκαμε, στους υπέροχους φίλους και γειτόνους μας στα περίπτερα, και φυσικά εσάς, που μας δώσατε την υπερτατη χαρά με την παρουσία και την υποστήριξή σας αυτές τις μέρες !
Γουίλερ και Ντόνα 